اثر شش هفته تمرین استقامتی و مصرف مکمل جینسینگ بر فاکتورهای رشد اندوتلیال عروق و مشتق از پلاکت در سرم دانشجویان زن غیر ورزشکار

هدف: هدف از تحقیق حاضر تعیین اثر شش هفته تمرین استقامتی و مصرف مکمل جینسینگ بر فاکتور رشد اندوتلیال عروق  (Vascular endothelial growth factor, VEGF) و فاکتور رشد مشتق از پلاکت (Platelet-Derived Growth Factor, PDGF)  سرم دانشجویان زن تمرین نکرده بود. مواد و روش‌ها: در این تحقیق 32 دانشجوی زن غیرورزشکار از دانشگاه گرگان با میانگین سنی 2±20 به صورت تصادفی به چهار گروه تمرین استقامتی، تمرین استقامتی-جینسینگ، جینسینگ و کنترل تقسیم شدند. تمرینات استقامتی (دویدن تناوبی با شدت 60-80٪ ضربان قلب بیشینه) به مدت شش هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت 70 دقیقه اجرا شد. عصاره گیاه جینسینگ به مقدار 5 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن آزمودنی در روز و به مدت شش هفته به صورت خوراکی مصرف شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد شش هفته تمرین استقامتی و مصرف مکمل جینسینگ بر سطوح VEGF تاثیر معنی‌داری ندارد. با این وجود، نتایج نشان داد بین سطوح PDGF قبل و بعد از دوره تمرینی در گروه تمرین استقامتی (015/0=P)، تمرین استقامتی-جینسینگ (004/0=P) و جینسینگ (016/0=P) اختلاف معنی‌داری وجود دارد. هم‌چنین تفاوت معنی‌داری بین سطوح PDGF گروه‌های تحقیق وجود داشت (000/0=P). همچنین نتایج نشان داد که بین سطوح PDGF گروه تمرین استقامتی با تمرین استقامتی-جینسینگ (000/0=P)، و جینسینگ (002/0=P) تفاوت معنی‌داری وجود داشت، اما بین سطوح PDGF گروه تمرین استقامتی و کنترل تفاوتی مشاهده نشد (271/0=P). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرین استقامتی احتمالاً می‌تواند موجب بهبود فرآیند آنژیوژنز شود. هم‌چنین مکمل جینسینگ احتمالاً می‌تواند بر سطوح فاکتورهای آنژیوژنیک تاثیرگذار باشد. با این حال، برای اظهار نظر قطعی نیاز به مطالعات بیش‌تری می‌باشد